Je worstelt je door het werk heen. Werk, wat je jaren geleden zo fantastisch vond. Het lijkt wel of er nog maar weinig is dat je écht kan boeien. Tegenslagen (zoals een opdracht die niet meteen lukt, een klagende klant, gezeur van je collega's) neem je sterker op dan goed voor je is. In je hoofd weet je wel dat het allemaal niet zo erg is. En toch voelt het zo anders. Er zijn echt nog wel dingen die je interesseren, die je raken, maar het vlammetje is zo snel weer uit. Je voelt niet meer dat enthousiasme en die betrokkenheid. Je wilt het wel aanpakken, maar weet niet hoe. In psychologie-termen zeggen we dan dat je (hulp)bronnen zijn opgedroogd. Op het werk, en waarschijnlijk ook in je privé-leven. Je staat droog en het kost elke keer ongelooflijk veel energie om de dingen te doen die je moet doen. Het is dus weer zaak om te kijken op welke manier je bron bijgevuld kan worden en hoe je kan voorkomen dat de energie elke keer zo snel weglekt. Wat kan je wel veranderen? En wat is er te accepteren? Of is er toch nog meer mogelijk dan je nu ervaart? Het terugvinden van je betrokkenheid en enthousiasme is vaak een zoektocht, waarbij je teruggaat naar de keuzes die in jouw leven zijn gemaakt en hoe je er nu mee omgaat. Als je daar weet van hebt, kun je de eerste stappen zetten op weg naar meer plezier!

→Welkom